Bir yere ait olmamak ya da olamamak

Panda’nın derdi nedir? Kung Fu öğrenip kendini göstermek ve herkesin beğenisini kazanmak mı? Yoksa hayatta en sevdiği şeyi yapıp mutlu olmak mı?

Rüyalarına giren ve ailesini terk edecek kadar çok sevdiği tutkusu onu nerelere sürükleyecektir. Panda’nın aslında hayallerinin peşinden gidebilme yetisi vardır ancak peki ya sadece bu cesaret her şey için yeterli midir?

Tutkusu ve ideallerine bağlılığı sayesinde fiziği onun için önemli değildir. Kafasında her şeyi bitirdiği için zaten bir gün o fizikte kıvama gelecektir. Ama kendi küçük topluluğunun içerisinden çıkıp daha elit ve soylu bir topluluğun içerisine tepeden inme bir yöntemle girdiğinde büyük bir şaşkınlık ve hayal kırıklığı da onun peşinden gelecektir.

O elit topluluk içerisinde kimse onu kabullenmek istemez. Onu sadece dış görünümüyle yargılarlar. Adı üstünde bir pandadır o. Ne yapsa ne etse bir yararı yok. Çekip gideyim der ya da yuvarlanıversem şu ucu bucağı görünmeye merdivenlerden.

İlahi Bilgeliğin Kutsal Şeftali Ağacının altında umutsuz ve mutsuz bir şekilde otururken Kaplumbağa Üstad onu gayretlendirecek bir söz söyler.

Noodle yap, ya da yapma. Olmuşlar ve olacaklar için çok fazla endişeleniyorsun. Bir söz vardır: Dün artık tarih oldu. Yarın ise bir bilmece. Ama bugün sana hediyedir. Kıymetini bilmek gerekir.

Ertesi gün, herkesin gittiğinden kesin emin olduğu Panda, hayallerine sonuna kadar sahip çıkmanın özgüveni ve mutluluğuyla tüm zorluklarla başa çıkacağını o topluluğun önünde haykırır.

O burada kalacak ve en iyisi olacaktır.

from sinemasal